مقایسه و تجزیه و تحلیل هر دو نوع برچسب

همه ما با بارکدها آشنا هستیم ، کدهای سیاه و سفید شامل یک سری خطوط موازی که صندوقدار در صف پرداخت، اسکن می‌کند ، اما کدهای QR نیز به طور گسترده‌ای شناخته شده و شناخته می‌شوند.‌ هم کدهای QR و هم بارکدها اطلاعات مربوط به یک مورد یا محصول را در قالبی قابل خواندن توسط ماشین ذخیره می‌کنند، که می‌تواند به راحتی با بارکد خوان یا اخیراً بسیاری از تلفن‌های هوشمند در صورت مجهز بودن به برنامه اسکن بارکد یا اسکنر کد QR خوانده شود.
وقتی نوبت به برچسب‌گذاری قطعات، تجهیزات و محصولات مصرفی می‌رسد، آیا این بارکد‌ها مزایای بیشتری نسبت به یک دیگر دارند؟ انتخاب بین بارکد و کد QR معمولاً به چند مورد بستگی دارد، مانند مقدار داده‌ای که باید در کد ذخیره شود، نوع کالا یا محصولی که برچسب‌گذاری می‌شود، و سایر شرایط.  ما این مقاله را گردآوری کرده‌ایم تا به شما کمک کنیم بین بارکدها و کدهای QR تفاوت قائل شوید و برنامه‌هایی را که هر کدام برای آنها مناسب‌تر است را شناسایی کنید.

بارکد چیست؟

بارکد یک کد کوچک و دو بعدی است که دارای یک سری خطوط (یا خطوط میله‌ای) و فاصله‌ها (معمولاً فضاهای سفید با اندازه‌های مختلف با خطوط سیاه با ضخامت‌های متفاوت) است. توالی مشخصی از میله‌ها و فاصله‌ها توسط یک دستگاه (یک اسکنر بارکد) قابل خواندن هستند و اعداد و سایر نمادها را نشان می‌دهند. به طور کلی پنج جزء در یک بارکد وجود دارد:

• منطقه ابتدایی
• کاراکتر شروع
• کاراکترهای داده (با یک کاراکتر بررسی اختیاری)
• کاراکتر متوقف کننده
• منطقه سفید انتهایی

انواع بارکدهای تک بعدی

ابتدایی‌ترین نوع بارکد به عنوان بارکد ۱ بعدی (یا تک بعدی ) شناخته می‌شود و از سال ۱۹۷۴ در برنامه‌های خرده فروشی وجود داشته است، در حالی که برخی منابع بیان می‌کنند که بارکد ۱ بعدی در دهه ۱۹۶۰ در محیط‌های کاری صنعتی ایجاد شد. این بارکدها می‌توانند اطلاعات متنی مانند نوع، اندازه و رنگ یک محصول را ذخیره کنند.  بارکدها به طور گسترده توسط مصرف‌کننده نهایی به عنوان کدی شناخته می‌شوند که در حین خرید محصول در محل فروش، اسکن می‌شود و شامل قسمت بالایی برچسب UPC (کد جهانی محصول) موجود در بسته بندی مصرف کننده است. عدد ۱۲ رقمی موجود در زیر بارکد روی برچسب، عدد UPC است.  در یک کد UPC، بارکد چندین عدد مهم را رمزگذاری می‌کند:

• شماره شناسایی سازنده (شش رقم اول)
• شماره کالا (پنج رقم بعدی)
• رقم چک (عدد نهایی که برای تأیید اینکه بارکد به درستی اسکن شده است استفاده می شود)

علاوه بر برچسب UPC که به طور گسترده شناخته شده است، بارکدهای یک بعدی می‌توانند اشکال مختلفی برای کاربردهای مختلف داشته باشند، از جمله:

• کدهای EAN: برای برنامه‌های مشابه کد UPC، عمدتاً برای محصولات مصرفی استفاده می‌شوند، و مانند کدهای UPC، برای اسکن در محل‌های فروش طراحی شده‌اند. انواع مختلفی از کدهای EAN وجود دارد EAN-13، EAN-8، JAN-13، ISBN و ISSN
• کدهای شابک: کدهای ISBN گونه‌ای از کد EAN هستند و برای کتاب‌ها استفاده می‌شوند که نشان دهنده شماره ISBN کتاب است. آنها تقریباً روی تمام جلد کتاب‌ها یافت می‌شوند.
• کدهای POSTNET: (تکنیک رمزگذاری عددی پستی) توسط سرویس پست ایالات متحده در پست استفاده می‌شود و نشان دهنده کدهای پستی است.
• کد صنعتی ۲ از ۵:  کدهای صنعتی ۲ از ۵ دارای ضخامت کم هستند و بنابراین به اندازه سایر انواع بارکد به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، اگرچه امروزه هنوز توسط برخی از انبارها استفاده می‌شود.
• کدهای ۲ از ۵ به هم پیوسته(Interleaved ) بارکد در صنعت حمل و نقل و همچنین در انبارداری استفاده می‌شود.  کد صنعتی ۲ از ۵  (که در بالا ذکر شد) دارای فضاهای با عرض ثابت هستند، در حالی که  کد ۲از ۵ Interleaved دارای فضاهای با عرض ثابت نیستند ، این امکان را فراهم می‌کند که از عرض نوار و فاصله در اطلاعات رمزگذاری استفاده شود.
• استاندارد ۲ از ۵: تغییر دیگری از کد صنعتی ۲ از ۵، دارای فضاهایی با عرض ثابت است. امروزه به ندرت از آن استفاده می شود، اما زمانی برای بلیط هواپیما، تکمیل عکس و برای مرتب سازی در صنعت انبار استفاده می شد.
•   Codabar: بارکدهای در بانک‌های خون، در کتابخانه‌ها، در آزمایشگاه‌های عکس و توسط فدرال اکسپرس استفاده می‌شود. آنها همچنین به عنوان USD-4 و ABC Codabar شناخته می شوند.
• کد ۱۱: اینها بارکدهایی با ضخامت بالا هستند که بیشتر برای برچسب زدن تجهیزات در صنعت مخابرات استفاده می‌شوند. کد ۱۱ با نام USD-8 نیز شناخته می‌شود. این بارکدها می توانند ارقام بین ۰ تا ۹ را رمزگذاری کنند، اما بارکدهایی با امنیت پایین در نظر گرفته می شوند زیرا تغییرات جزئی چاپ می تواند نوارها را کج کند و باعث شود آنها به عنوان یک کاراکتر نادرست اما معتبر اسکن شوند.

تغییرات بارکد تک بعدی ذکر شده در بالا فقط نشان دهنده ارقام عددی است. همچنین چندین تغییر عددی (نمادشناسی) وجود دارد:

• کد Plessey: برای علامت گذاری قفسه‌های فروشگاه‌های مواد غذایی استفاده می‌شود، کد Plessey دارای چندین تنوع از جمله بارکد MSI، Anker و Telxon است. بارکد MSI هنوز در ایالات متحده استفاده می‌شود و می‌تواند ارقام ۰ تا ۹ و حروف A تا F را رمزگذاری کند.
• کد ۳۹ (کد ۳ از ۹):  برای شناسایی اقلام، برای اهداف مدیریت موجودی و برای ردیابی محموله ها استفاده می شود.
• کد ۱۲۸: نسخه فشرده‌تر کد ۳۹، کد ۱۲۸ به دلیل اندازه فشرده آن برای همان برنامه‌ها ترجیح داده می‌شود. این می تواند ارقام ۰ تا ۹ و حروف A تا Z و همچنین تمام نمادهای استاندارد ASCII را رمزگذاری کند.
• LOGMARS: نوع دیگری از کد ۳۹، LOGMARS (کاربردهای لجستیکی نشانه گذاری و خواندن خودکار نمادها) مختص وزارت دفاع ایالات متحده است.
• کد ۹۳: نسخه دیگری از کد ۳۹، کد ۹۳ نیز به نام USS-93 شناخته می شود و می تواند همان کاراکترهای کد ۳۹ را رمزگذاری کند، اگرچه از کدASCII کاملا پشتیبانی می کند .

برنامه های کاربردی برای بارکدهای ۱ بعدی

علاوه بر کاربردهای فروش، بارکدهای ۱ بعدی برای برچسب زدن مواد خام و مدیریت موجودی نیز استفاده می‌شود که راهی برای نظارت بر سطح موجودی با نیاز کمتر به مداخله دستی انسان (و فضای کمتری برای خطای انسانی) فراهم می‌کند. آنها همچنین توسط خدمات پستی و در کل صنعت حمل و نقل استفاده می شوند و روش دقیق تری برای ردیابی بسته ها و اطمینان از تحویل ارائه می دهند.
علاوه بر این، بارکدها برای برچسب زدن و مدیریت کتاب‌های کتابخانه (و برای کدهای ISBN در همه کتاب‌ها)، برای سیستم‌های بایگانی، و در انواع برنامه‌های کاربردی دیگر با نیاز به ردیابی و مدیریت حجم زیادی از موجودی یا لوازم استفاده می‌شوند.

مزایای بارکدهای ۱ بعدی

بارکدها به دلیل چند مزیت به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند:

• آنها نسبتاً ارزان هستند.
• آنها امکان مدیریت دقیق تری در مقایسه با روش های دستی موجودی فراهم می کنند.
• آنها عملیات سریع و کارآمد را امکان پذیر می کنند.
• آنها می توانند سودآوری شرکت را با کاهش هزینه های دستی، بهبود کنترل موجودی، و سرعت بخشیدن به زنجیره تامین افزایش دهند.

کد QR چیست؟

کد QR برای اولین بار برای صنعت خودرو در ژاپن در سال ۱۹۹۴ ایجاد شد و آن را به یک بارکد جدید تبدیل کرد. کدهای QR بارکدهای دو بعدی (۲ بعدی) هستند که به عنوان کدهای ماتریسی نیز شناخته می شوند. اصطلاح “کد QR” در واقع یک علامت تجاری برای نوع خاصی از کدهای ماتریس دو بعدی است، اما استفاده از آن به قدری گسترده است که “کد QR” به صورت واقعی بارکد دو بعدی تبدیل شده است.
کدهای QR و بارکدها هر دو برچسب های نوری قابل خواندن توسط ماشین هستند که اطلاعات مربوط به یک کالا یا محصول را ذخیره می کنند. برخلاف بارکد ۱ بعدی استاندارد، کدهای QR می‌توانند اطلاعات را در دو جهت، افقی و عمودی، ذخیره کنند در حالی که بارکدهای ۱ بعدی فقط می‌توانند اطلاعات را در یک جهت، به صورت افقی ، ذخیره کنند. این به آن‌ها اجازه می‌دهد اطلاعات بسیار بیشتری را در خود نگهداری کنند: یک بارکد ۱ بعدی معمولاً می‌تواند حدود ۲۰ تا ۲۵ کاراکتر را ذخیره کند، اگرچه برخی از انها می‌توانند کاراکتر های بیشتری را ذخیره کنند، به عنوان مثال، بارکد استاندارد کد ۳۹ می‌تواند تا ۴۳ کاراکتر را ذخیره کند. از سوی دیگر، یک کد QR می تواند تا ۲۵۰۹ کاراکتر عددی یا ۱۵۲۰ کاراکتر حروفی و عددی را ذخیره کند و اطلاعاتی مانند:

• آدرس ایمیل
• نام ها
• مشخصات محصول
• آدرس های وب سایت
• تاریخ ها (مانند قرارهای تقویم)
• پیامک ها
• داده های موقعیت جغرافیایی
• متن ساده

برنامه های کاربردی برای کدهای QR

به لطف قابلیت آنها در ذخیره انواع مختلف اطلاعات، کدهای QR برای برنامه های مختلف استفاده می شوند. آنها را در جعبه‌های غلات، پوسترها، تبلیغات، در نمایشگاه‌های موزه (ارتباط بازدیدکنندگان با اطلاعات اضافی درباره یک نمایشگاه) و حتی روی کارت‌های ویزیت پیدا خواهید کرد که به مخاطب اجازه می‌دهد به سادگی کد QR را اسکن کنند تا تمام اطلاعات فرد را وارد کنند. نام و آدرس فیزیکی آنها به نام شرکت، شماره تلفن، وب سایت و موارد دیگر.
در حالی که کدهای QR به دلیل استفاده روزافزون از آنها در بازاریابی و برنامه های کاربردی مواجهه با مصرف کننده به رسمیت شناخته شدند، می‌توانند در کاربردهای صنعتی نیز مفید باشند ، مانند:

• دستورالعمل‌های عملیاتی: کدهای QR را می توان برای انتقال دستورالعمل‌های عملیاتی، رویه ها و سایر اطلاعات لازم برای کار با تجهیزات سنگین استفاده کرد.
• مدیریت تأسیسات: می‌توان از آنها برای مستندسازی شماتیک‌ها و سایر دستورالعمل‌ها برای لوله‌کشی، سیستم‌های سیم‌کشی و سیستم‌های هشدار استفاده کرد که راهی آسان برای انتقال این جزئیات به پیمانکاران یا کارگران تعمیر و نگهداری فراهم می‌کند.
• تعمیر و نگهداری و تعمیرات: کدهای QR ممکن است برای ارسال درخواست خدمات تعمیر و نگهداری یا به عنوان راهی برای مستندسازی آسان انجام تعمیرات معمولی استفاده شوند و یک دنباله حسابرسی کامل از سوابق خدمات و تعمیرات ایجاد کنند.
• انطباق با مقررات: در کاربردهای صنعتی، تجهیزات و ماشین آلات اغلب به بازرسی دوره ای، تعمیر و نگهداری منظم و مجوزها یا مجوزها برای مطابقت با الزامات نظارتی نیاز دارند. کدهای QR می توانند برای ذخیره این اطلاعات و دسترسی آسان به آن استفاده شوند.

چندین کاربرد نوآورانه از کدهای QR در تنظیمات شهری و ساختمانی وجود دارد ، مانند قرار دادن کدهای QR بر روی تابلوهای ساختمانی برای هدایت افراد به اطلاعاتی که نگرانی‌های جامعه را برطرف می‌کند یا کدهای QR که هنگام اسکن کردن، خدمات اضطراری را به‌طور خودکار شماره‌گیری می‌کنند. برخی از شهرداری‌ها از کدهای QR برای اتصال به پروانه‌های ساختمانی و دسترسی آسان شهروندان به اطلاعات پروژه‌های ساختمانی مانند مالک ملک، محدوده کار برای یک سایت ساخت‌وساز و پروژه‌های مرتبط استفاده می‌کنند. برخی از محلات حتی از کدهای QR برای ایجاد یک تور پیاده روی مجازی در شهر استفاده می کنند.

مزایای کدهای QR

بارکدهای دوبعدی ، به طور کلی، امن‌تر در نظر گرفته می‌شوند، زیرا اطلاعاتی که ذخیره می‌کنند به راحتی رمزگذاری می‌شوند و فضای کمتری برای خطا ایجاد می کنند. کدهای QR، به طور خاص، دارای سه سطح تشخیص خطا هستند. حداقل اندازه برای کدهای QR سلول ۲۱ در ۲۱ است. اندازه آنها می‌‌تواند با افزایش ۴ در ۴ سلول، با حداکثر اندازه سلول ۱۰۵ در ۱۰۵ افزایش یابد.

ادعای شهرت کد QR این است که شکاف بین دنیای دیجیتال و فیزیکی را پر می‌‌کند.‌‌در حالی که برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ معرفی شدند، برای چندین سال آینده جایگاه زیادی کسب نکردند. اما تا سال ۲۰۰۶، تقریباً ۱۰۰ درصد از کاربران تلفن همراه دارای تلفن‌های هوشمند بودند که قادر به اسکن کدهای QR بودند و فرصت‌های بی‌سابقه‌ای را برای برندها فراهم می‌کرد تا بتوانند اطلاعات خود را با مصرف‌کنندگان یا کاربران به اشتراک بگذارند.

اکثر گوشی‌های هوشمند امروزی می‌‌توانند هم کدهای QR و هم بارکدهای ۱ بعدی مانند کدهای UPC را با یک برنامه اسکن کنند، اما جدیدترین مدل‌‌ها با برخی از قابلیت‌‌های اسکن QR پخته عرضه می‌‌شوند. همانطور که استفاده از آنها برای مصرف‌‌کنندگان نهایی آسان‌‌تر می‌‌شود، احتمالاً در برنامه های کاربردی با مصرف‌‌کننده برجسته تر می شوند. به عنوان مثال، گوگل کروم در فوریه ۲۰۱۷ اعلام کرد که نسخه موبایل مرورگر آن اکنون با قابلیت اسکن داخلی همراه خواهد بود. اما به طور قابل توجهی، این عملکرد نه تنها برای کدهای QR، بلکه برای بارکدهای‌‌۱ بعدی نیز اعمال می‌‌شود. به عبارت دیگر، کسانی که از مرورگر کروم در دستگاه های تلفن همراه خود استفاده می‌‌کنند، دیگر نیازی به دانلود اپلیکیشن جداگانه برای اسکن بارکد و کدهای QR ندارند.

خوانایی: تجزیه و تحلیل مسائل خوانایی بالقوه

اسکن کدهای QR ممکن است در مقایسه با بارکدهای ۱ بعدی ساده‌‌تر در نظر گرفته شود، زیرا می‌‌توان آنها را در هر جهت اسکن کرد، در حالی که بارکدهای ۱ بعدی باید از زاویه مناسب اسکن شوند. یک اسکنر بارکد خطی نمی‌‌تواند بارکد دو بعدی را بخواند، اگرچه یک اسکنر تصویری می‌‌تواند هر دو بارکد یک بعدی و دو بعدی را بخواند.

با این حال، مسائل مربوط به خوانایی (توانایی یک بارکد خوان برای اسکن و رمزگشایی داده ها در بارکد) نگرانی بارکدهای ۱ بعدی و دو بعدی است و اغلب از متغیرهای فنی و محیطی مشابهی رنج می برند، مانند:

• کنتراست کم: اسکنرهای بارکد (اعم از اسکنرهای خطی و تصویرگرها) برای اسکن بارکد یا کد QR دقیق به کنتراست بالایی نیاز دارند. به عنوان مثال، بارکدها یا کدهای QR چاپ شده بر روی پس زمینه تیره، اغلب از مشکلات خوانایی رنج می‌‌برند. تغییرات در یکنواختی مارک‌ها یا روش‌های چاپ، و همچنین عدم یکنواختی در پس‌زمینه یا مواد زیرلایه، می‌تواند مشکلات کنتراست ایجاد کند. علاوه بر این، کنتراست می‌‌تواند تحت تأثیر عوامل محیطی مانند شرایط نور باشد. برای مثال، شرایط نوری که باعث ایجاد سایه یا انعکاس بر روی بستر می‌شود، می‌تواند بر خوانایی تأثیر بگذارد. در حالی که بارکدهای ۱ بعدی و کدهای QR ممکن است از کنتراست ضعیف رنج ببرند، بارکدهای تک بعدی معمولاً در مقایسه با کدهای QR و سایر بارکدهای دو بعدی به کنتراست بالاتری نیاز دارند.
• مناطق سفید ناکافی:همه بارکدها به مناطق یا فضای سفید اطراف بارکد یا نماد نیاز دارند. همه انواع بارکد دارای حداقل نیاز منطقه‌‌ سفید هستند. اگر محتوای دیگر (متن، تصاویر یا عناصر دیگر) منطقه سفید را نقض کند، بارکدخوان ممکن است آن علائم را به عنوان بخشی از بارکد تفسیر کند که منجر به رمزگشایی نادرست می‌‌شود. در موارد دیگر، اسکنرها ممکن است اصلا نتوانند نماد را رمزگشایی کنند. در بارکدهای ۱ بعدی، منطقه سفید به طور کلی حداقل ۱۰ برابر عرض باریک ترین نوار است و به سمت چپ و راست نماد گسترش می یابد. در بارکدهای دوبعدی، مانند کدهای QR، منطقه سفید در هر چهار طرف نماد وجود دارد. قاعده کلی برای بارکدهای دوبعدی این است که منطقه سفید باید حداقل به اندازه عرض یک سلول در همه طرف باشد، اگرچه بهترین روش عرض ۱۰٪ از ارتفاع یا عرض نماد است.
• تناقضات چاپ/علامت گذاری: بسیاری از مشکلات خوانایی ناشی از ناهماهنگی های چاپ یا علامت گذاری است. علاوه بر ایجاد کنتراست ضعیف یا منجر به نشانه‌هایی که منطقه سفید را نقض می‌کنند، ناهماهنگی در علامت‌گذاری ممکن است منجر به علامت‌های کج یا اشکال یا شکل یا یکنواختی شود که همه این موارد می‌تواند نماد را ناخوانا کند.
• نمادهای تحریف شده: همیشه یک نقص در روش چاپ یا علامت گذاری نیست که مشکلات خوانایی ایجاد می کند. نمادهای بارکد ۱ بعدی و ۲ بعدی، از جمله کدهای QR، می توانند پس از این واقعیت به دلیل آسیب، تحریف شوند. خراش، قرار گرفتن در معرض تراکم، زباله ها، لکه ها و سایر اثرات محیطی می‌تواند منجر به نمادهای مخدوش شود که توسط بارکدخوان غیرقابل خواندن یا رمزگشایی نادرست هستند.
• زاویه اسکن: همانطور که گفته شد، بارکدهای ۱ بعدی باید از زاویه مناسب اسکن شوند و باید به صورت افقی اسکن شوند. با اسکنرهای بارکد خطی، این بدان معناست که خط لیزر باید به صورت افقی در سراسر عرض نماد گسترش یابد.
• فاصله اسکن: قابلیت های اسکنر بارکد نیز نقش دارند. برخی از اسکنرها می توانند نمادها را از فواصل دورتر رمزگشایی کنند و برخی برای رمزگشایی یک نماد به حداقل فاصله نیاز دارند. این به عنوان “عمق میدان” شناخته می شود که به نزدیک ترین فاصله اسکن تا دورترین فاصله اسکن اشاره دارد.

این مشکلات احتمالی را می توان به روش های مختلفی مدیریت کرد:

• انتخاب نماد بارکد مناسب برای برنامه. هم بارکدهای ۱ بعدی و هم کدهای QR کاربردهای زیادی دارند. به عنوان مثال، اگر نیاز به ذخیره داده های بیشتری نسبت به یک شماره شناسایی در یک نماد دارید، کدهای QR مناسب تر هستند. گفته می شود، بارکدهای یک بعدی حاوی شماره شناسه اقلام اغلب به یک پایگاه داده متصل می شوند و به کاربران این امکان را می دهند که با یک اسکن به راحتی به سایر داده های مربوط به یک مورد یا دارایی نیز دسترسی داشته باشند.
• تهیه برچسب های بارکد با کیفیت بالا با استفاده از مواد با کیفیت و فرآیندهای چاپ و مارک گذاری قابل اعتماد برای اطمینان از دوام مناسب برای برنامه. در کاربردهای صنعتی که بارکدها ممکن است در معرض رطوبت، دماهای شدید یا آب و هوای نامساعد، مواد ساینده، محلول‌های تمیزکننده سخت یا سایر خطرات قرار بگیرند، باید برچسب‌هایی با دوام برای مقاومت در برابر این عناصر در طول عمر مورد انتظار دارایی انتخاب کنید.
• استفاده از فناوری اسکن بارکد مناسب برای نمادشناسی و الزامات برنامه شما. به عنوان مثال، اگر سازمان شما نیاز به اسکن موارد در زوایای مختلف دارد، یک تصویرساز گزینه بهتری نسبت به اسکنر بارکد خطی است که انعطاف پذیری بیشتری در زوایای اسکن و جهت گیری ارائه می دهد. اگر از کدهای QR استفاده می کنید، اسکنرهای خطی قادر به رمزگشایی این نمادها نیستند.
• حصول اطمینان از اینکه بخش های نماد را پنهان نمی‌کنند یا با آن تداخل پیدا نمی‌کنند. به عنوان مثال، یک برچسب بارکد که به اتصالات مکانیکی متکی است باید فضای کافی برای ایجاد سوراخ‌ها، پیچ‌ها یا سایر اتصالات داشته باشد و در عین حال حداقل منطقه ساکت را حفظ کند.

انتخاب فناوری اسکن بارکد مناسب

ملاحظات مختلفی در انتخاب بارکد خوان وجود دارد، مانند بارکد خوان های دستی در مقابل بارکد خوان های ثابت، مدل های سیمی و بی سیم و فاصله اسکن.  علاوه بر بارکدخوان ها و اسکنرهای خطی، اسکنرهای همه جهته گزینه دیگری هستند. مانند بارکد خوان های لیزری، آنها از لیزر استفاده می کنند، اما در یک الگوی شبکه مخلوط به جای یک خط لیزری مستقیم. برخی از اسکنرهای بارکد همه جهته قادر به خواندن بارکدهای دو بعدی هستند. علاوه بر این، بسیاری از تلفن های هوشمند اکنون می توانند بارکدهای ۱ بعدی و ۲ بعدی را با کمک یک برنامه قابل دانلود یا به عنوان یک قابلیت بومی اسکن کنند.

مزایا و معایب دیگری بین لیزر و اسکن وجود دارد، از جمله:

• اسکنرها تحمل کمتری نسبت به حرکت دارند (اثر تاری را که اغلب هنگام تلاش برای گرفتن یک عکس ثابت از عمل دریافت می کنید در نظر بگیرید). اسکنرهای لیزری امکان ضبط سریع داده‌ها را فراهم می‌کنند و آنها را در برابر حرکت مقاوم‌تر و برای محیط‌های سریع ایده‌آل می‌سازد.
• با این حال، تصویرگرها در اسکن در زوایای مختلف در مقایسه با اسکنرهای لیزری بهتر هستند. اسکنرها در این زمینه بهتر می شوند. برخی از تصویربرداران و گوشی های هوشمند پیشرفته بهتر از تصویربرداران اولیه قادر به رمزگشایی تصاویر تار هستند.
• اسکنرهای لیزری معمولاً برای اسکن از راه دور بهتر هستند. فاصله اسکن نیز به نماد بستگی دارد – بارکدهای بزرگتر، به طور طبیعی، راحت تر از فواصل دورتر اسکن می شوند، و بارکدهایی با فاصله بیشتر بین نوارها برای اسکن دوربرد مناسب تر هستند.
• تصویرگرها برای رمزگشایی بارکدهای محو، آسیب دیده یا با کیفیت پایین (کنتراست ضعیف، نشانه گذاری های ناسازگار و غیره) بهتر هستند.

مطلب آخر: بارکد یا کدهای QR؟

برنامه های بسیاری وجود دارند که در آنها هیچ انتخاب صحیح قطعی بین بارکدهای ۱ بعدی و کدهای QR وجود ندارد. هنگامی که شما به سادگی نیاز به ذخیره یک شماره شناسایی کالا یا اتصال به اطلاعات موجود در پایگاه داده در مورد یک محصول یا کالا دارید، بارکدهای ۱ بعدی انتخاب مناسبی هستند.

هنگامی که شما نیاز به ذخیره حجم بیشتری از داده ها دارید و آن اطلاعات را برای دیگران (بازرسان، شهروندان و غیره) که به پایگاه داده ای که اطلاعات اضافی در آن ذخیره می شود دسترسی ندارند، قابل دسترس کنید، کدهای QR ابزار ارزشمندی برای دسترسی آسان به چنین اطلاعاتی هستند. . آنها همچنین یک راه حل صرفه جویی در فضا برای زمانی هستند که شما نیاز به دسترسی آماده به مشخصات محصول، دفترچه راهنمای دستورالعمل، یا رویه ها دارید اما فضایی برای برچسب های بزرگتر و علائم روی کالا ندارید.

تجزیه و تحلیل دقیق الزامات برنامه شما، نگرانی های مربوط به انطباق با مقررات، امکان گنجاندن برچسب ها و علائم اضافی برای انطباق، و فناوری اسکن بارکد شما (یا توانایی ارتقاء به فناوری اسکن لازم) به شما کمک می کند تا نماد مناسبی را برای نیازهای خود انتخاب کنید.